عصاره ي پيام من، عشق است.

پيامي ساده و بي پروايه دارم: عشق

در عشق، ابهامي و جود ندارد _ابهام، در ماست.

نه تشريفاتي در عشق هست و نه فرضياتي فلسفي.

عشق، رهيافتي ساده و مستقيم به زندگي ست.

معجزه اي را در خود نهفته دارد.

مهم نيست که به چه کسي عشق مي ورزي،

آنچه مهم است اين است که

بيست و چهار ساعت روزت را عاشقانه سپري کني،

همان طور که در بيست و چهار ساعت روزهايت،

بي استثنا نفس مي کشي.

عشق نيز خواهان چيزي جز خود نيست.

اگر با دوستي هستي، نفس مي کشي.

اگر در کنار درختي نشسته اي، نفس مي کشي.

يعني هرکاري که مي کني،

با نفس کشيدن همراه است.

عشق نيز بايد همين ويژگي را داشته باشد،

يعني بايد هسته ي مرکزي همه ي کارهاي تو باشد.

عشق بايد طبيعي باشد، مثل نفس کشيدن.

در واقع، عشق همان نسبتي را با روح دارد که

نفس کشيدن با جسم.